Joshua: Communekind in de sixties

Het verslag uit de eerste hand van een beeldschone jongen die opgroeide in een vrijgevochten kunstenaars commune, geboekstaafd door de meesterverteller Joshua Stiller. Ongestructureerde vrijheid heeft ook zijn schaduwzijden, hetgeen de hoofdpersoon maar net weet te overleven.  INKIJKEN? Bestellen gaat het makkelijkst via uw boekhandel of webshop.

 

Categorie:

Beschrijving

‘Mijn brein was stuk, door het ongeluk,’ fluisterde ik. ‘Ik was stomme, stomme, domme Boedi geworden.’
‘Hm, was dat de echte reden dat Esther en jij uit elkaar groeiden?’ zei Ralf.
Ik moest bijna overgeven.
‘Zie je wel? Raak!’ zei Ralf zachtjes tegen mam.
‘Je bent niet erg… subtiel,’ zei ze beverig.
‘Nee daarom heb ik ook nergens kunnen blijven studeren. Ze vonden me te confronterend, denk ik,’ zei Ralf droog. ‘Kom jongen, vertel.’

‘En geef je jezelf de schuld?’
Ik keek Ralf aan.
‘Ze had ook bij je kunnen blijven en helpen je brein weer te trainen.’
Ik moest daarover nadenken.

‘Ik zie dat je het beter gaat begrijpen,’ zei Ralf en klopte me bemoedigend op de schouder. ‘Begrijp je nu dat het universum niet alleen om Boedi draait? Dat anderen met hele andere dingen bezig kunnen zijn, die niet vanzelfsprekend met jou te maken hebben of jouw verantwoordelijkheid zijn?’
Ik zuchtte. ‘Jawel.’
‘Goed, we gaan verder. We zijn er nog niet.’
‘Moet dat nou?’ vroeg mam.
‘Ja, Trude, het zijn nu nog verse herinneringen, vatbaar voor troost en retrospectie. Over tien jaar zit het muurvast in zijn persoonlijkheid verankerd…’

Joshua Stiller is het pseudoniem van een auteur, die onbekend wil blijven. Hij refereert, heeft hij ons laten weten, aan de Joachim Stiller uit een boek van de Vlaamse auteur Hubert Lampo. Die Stiller was ook een ongrijpbare figuur. Vandaar.

Sarah Morton, auteur van “Wat je niet verteld is”:

‘Je zou niet verwachten dat de karakters verzonnen zijn. Het is levensecht en bezield. Zelfs het drinken van een kop thee kan ik helemaal meebeleven. De auteur weet het alledaagse en de heftige gebeurtenissen prachtig samen te brengen. Ook laat hij de mooie kanten en de schaduwzijden van een commune zien, zonder met zijn vinger te wijzen.’

Beoordelingen

Er zijn nog geen beoordelingen.

Wees de eerste om “Joshua: Communekind in de sixties” te beoordelen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *