Ewout: Fietsen

Beschrijving

De werktitel was: Man en Fietsen.
Geschreven na Man en Hond, Man en Paard en Dickie (Man en kind).
Die man, dat ben ik een beetje zelf. Een stukje, want ik houd niet zo van fietsen. Vragen als: “Wat als?” en “Hoe verhoud ik mij tot…” houden mij meer bezig.
Het eerste deeltje avant la lettre in deze serie (als je daar al van kan spreken) is Man en Kat, dat De reis van Chéri is gaan heten toen ik het geschreven had, in 2017, over mijn reis door Ierland met een kat.
Dat was nog verteld langs de werkelijkheid, zoals ik die beleefd had. Man en Hond is pure fictie, het viel me in toen ik in Chartres was voor onderzoek aan de kathedraal, waar ik een historische roman over schrijf.
Die korte novellen bevallen me wel, na The beautiful reset van 600 pagina’s.

Eigenlijk ga ik bij het schrijven van deze verhalen te werk als een kunstschilder. Voor mij heb ik een wit (overgeschilderd) doek dat ik met kleur wil vullen. Dat lege doek is in deze novellen een man met een leeg bestaan, kleurloos, zinloos en der dagen zat.
Dan treft hij een kat, hond, kind of vrouw (lees ook mijn roman: Vrouwenman) waarmee hij dat lege blad inkleurt.
De man komt tot leven, dat hij in dienst stelt van de ander. Dat doet deugd aan zijn geatrofiëerde altro; het vervult hem met een liefde voor die ander, een niet-egoïstische liefde.
Een soort reset and play, hem geschonken door de goden of het noodlot, of gewoon door zijn eigen verlangen.